Embedded Pc ราคา
น้ำพุ 8 มิถุนายน 2527 เรื่องย่อ: น้ำพุเป็นเด็กที่เติบโตมาในครอบครัวที่มีปัญหา พ่อกับแม่แยกทางกัน และเขาก็ได้ค้นหาสิ่งใหม่ๆให้ชีวิตทั้งดีและไม่ดี แล้วน้ำพุ ก็เลือกทางผิด ยิ่งเมื่อแม่มีสามีคนใหม่ จึงเป็นตัวเร่งให้เขาเริ่มแตกแยกจากครอบครัว บวกกับการที่เขาเลือกคบเพื่อนที่เสพยา จนติดยาหนัก แก้วเพื่อนสนิทของน้ำพุรู้เข้า ก็เสียใจมาก จึงตัดสินใจบอกแม่และครอบครัว แม่พาน้ำพุไปเลิกยาที่วัดถ้ำกระบอกกับเพื่อน แต่เมื่อเขากลับมาบ้าน เขากลับไม่ได้รับการต้อนรับอย่างดีเท่าที่เขาคาดหวัง จึงเกิดความรู้สึกน้อยใจตามประสาวัยรุ่น หันกลับไปหายาเสพติดอีกครั้ง และครั้งนี้มันก็เอาชีวิตของน้ำพุไป
ดู Blog ทั้งหมด เขียนโดย gkala เมื่อวันพุธที่14 พฤศจิกายน 50 ได้เรียนชั่วโมงภาษาไทย อาจารย์ได้สั่งให้อ่านหนังสือนอกเวลาเรื่อง เรื่องของน้ำพุ เมื่อได้อ่านก็รู้ซึ้งกับเรื่องนี้เมื่อ คำนำเริ่มต้นด้วย น้ำพุเกิดเมื่อวันที่ ๑๓ มีนาคม พ. ศ.
เรื่องน้ำพุแห่งโชคดีทีเดียว เป็นกุศโลบายแห่งการเดินทางคล้ายการแสวงโชคครั้งใหญ่ประจำปี ตามตำนานระบุว่าในหนึ่งปีจะมีผู้โชคดีได้พรจากน้ำพุคนเดียวเท่านั้น คน 4 คนที่ถูกเลือกให้เดินทางไปพร้อมกันจึงต้องวัดใจว่าใครจะเป็นผู้เสียสละ นึกถึงการเดินทางยาวไกลในหนังหลายเรื่อง ที่สุดท้ายเรื่องสำคัญไม่ได้อยู่ตรงปลายทาง แต่มันคือระหว่างทางที่ว่าพบเจอปละผ่านเรื่องราวปลีกย่อยแต่สำคัญนั้นมาได้อย่างไร 3. เรื่องหัวใจขึ้นขนของผู้วิเศษ ความรักเป็นพิษไม่เป็นแม้แต่โลกของผู้วิเศษ ไม่รู้ว่า เจ. โรว์ลิ่ง เคยอ่าน 'ทศกัณฑ์' ไหม แต่การถอดหัวใจไปเก็บไว้ในกล่องของพ่อมดหนุ่มนั้นช่างเหมือนการถอดหัวใจของทศกัณฑ์เหลือเกิน ต่างกันแต่ว่าทศกัณฑ์ซ่อนหัวใจไว้จากความตาย แต่เขาซ่อนหัวใจไว้จากความรู้สึกรัก เมื่อถึงเวลาที่ต้องการรักจริงๆ หัวใจดวงนั้นก็ไม่รู้จักความรักเสียแล้ว เรื่องไม่ได้จบสวยๆ แต่แฝง 'ความดาร์ก' สไตล์ เจ. โรว์ลิ่ง ไว้อย่างไม่น่าแปลกใจ ประกอบกับความเห็นของ ศ. ดัมเบิลดอร์ ก็ตีความได้อย่างตรงไปตรงมา "หนุ่มน้อยบ้าระห่ำผู้นี้ได้เปลี่ยนแปลงตัวเองให้กลายเป็นอมนุษย์ หัวใจที่เขาเอาไปกักขังนั้นหดเหี่ยวลดอย่างช้าๆ และงอกขนออกมา เป็นสัญลักษณ์ของการตกต่ำลงสู่ความเป็นสัตว์ ท้ายที่สุดเขาก็ลดตัวลงเป็นสัตว์ดุร้าย ใช้กำลังแย่งทุกอย่างที่ต้องการมา เขาตายขณะพยายามอย่างไร้ผลที่จะเอาสิ่งหนึ่งกลับคืนมา สิ่งที่บัดนี้ได้จากไปไกลเกินเอื้อม นั่นก็คือหัวใจมนุษย์" และว่ากันว่าเป็นนิทานเรื่องเดียวในประวัติศาสตร์เวทมนตร์ที่ไม่มีการแก้ไขให้ผิดเพี้ยนไปจากต้นฉบับเดิม 4.